بر اساس این عددها و نتایج، می‌توانیم تصمیمات هوشمندانه‌ای بگیرید و صرفه جویی زیادی در زمان و انرژی که صرف یادگیری کلمات زبان انگلیسی می‌کنیم داشته باشیم.

طبق این جدول، اگر تنها ۱۰۰۰ کلمه را بلد باشیم، حدود سه چهارم کلمات یک متن (مثلاً یک کتاب یا سایت) یا گفتار (مثلاً سخنرانی)، برای ما آشنا خواهد بود. با ۲۰۰۰ کلمه، این عدد به ۸۰ درصد می‌رسد.

شاید بد نباشد به چند عدد مهم دیگر (طبق تحقیقات انجام شده توسط دکتر پاول نیشن) هم اشاره کنیم:

– با دانستن ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ کلمه ( و البته دانستن گرامر پایه)، از عده بسیاری از گفتگوها و کارهای روزمره برخواهیم آمد.

– متخصصین Vocabulary حدود دو تا سه هزار کلمه اول زبان انگلیسی را کلمات پرتکرار و رایج به حساب می‌آورند. تعداد کمی از این کلمات، کلماتی مانند the و a و which هستند که به آنها function words می‌گویند. اسم‌ها، افعال، صفت‌ها و قیدها (که به آنها content words می‌گویند) غالب کلمات این لیست را تشکیل می‌دهند.

– اگر بخواهیم ۹۸% کلمات یک گفتگوی غیر رسمی و دوستانه یا یک فیلم را بفهمیم، باید حدود ۶۰۰۰ کلمه بلد باشیم.

– اگر بخواهیم ۹۸% کلمات یک رمان یا روزنامه را بدانیم، لازم است ۸۰۰۰ تا ۹۰۰۰ کلمه انگلیسی بلد باشیم.

– یک فرد بومی انگلیسی زبان، سالی حدود هزار کلمه از این کلمات را یاد می‌گیرد تا به عدد تقریباً ۲۰ هزار برسد.

متاسفانه توجه به این اصل ساده (یعنی تمرکز روی کلمات پرکاربرد و رایج بر اساس مطالعات آماری انجام شده)، نه در کلاس‌های زبان رعایت می‌شود، نه در کتاب‌های گرامر.

حتی پرفروش‌ترین کتاب گرامر نیم قرن اخیر یعنی Grammar in use و کتاب معروف مربوط به کلمات یعنی ۵۰۴ در درس اول، کلماتی مثل abroad و cone  و oath را می‌آورند که حتی جز چند هزار کلمه اول پرکاربرد زبان انگلیسی نیستند.

پس نتیجه می‌گیریم که یادگیری بعضی از کلمات اولویت و ضرورت بسیار بیشتری دارد.

بعد از گفتن این اصل مهم، حالا می‌توانیم به سوال اصلی این درس بازگردیم: کسی که مسلط بر یک زبان است، چند کلمه از کلمات آن زبان را یاد گرفته است؟

۶۲۵ کلمه انگلیسی رایج و کاربردی: قبل از گرامر و فهم جملات

تعداد قابل توجهی از این کلمات رایج، حروف اضافه هستند. به عنوان مثال از هر ۲۵ کلمه استفاده شده در زبان انگلیسی یکی از آنها the (رایج‌ترین کلمه زبان انگلیسی) است. کلمات دیگری مانند “از” و “و” در فارسی و a و be در انگلیسی جز کلمات و حروف اضافه هستند.

یک محدودیت جدی در ابتدای یادگیری زبان این است که یادگیری این حروف و کلمات اضافه در ابتدای مسیر یادگیری آن زبان سخت است چون معنای ساده و مشخصی ندارند و در جملات مختلف، در ارتباط با کلمات دیگر به شکلهای گوناگون به کار برده می شوند.

اگر لیستی از کلمات رایج و پرکاربرد تهیه کنیم و حروف اضافه (مانند the) را هم فعلاً کنار بگذاریم، به یک مجموعه لغات پایه می‌رسیم که بسیار رایج هستند. لازم است کلمات پرکاربردی مانند لپتاپ، مادر و خانه در این لیست وجود داشته باشند اما باید از کلمات کم‌کاربردی مثل زردآلو، عمه و تخته‌سیاه صرف نظر کنیم.